Asunto: wiersze

Wiesz, są ludzie, którzy znają tylko rymy częstochowskie :P Widząc inne twierdzą, że to nie rym :P

Autor dziękuje za miłe słowa i mówi, że się nie spodziewal :>

Pokaż jakiś wiersz rymowany, który lubisz. Ja zaraz wkleję mój ulubiony wiersz, autora niestety nie znam. W każdym razie naprawdę lubię go sobie czytać;)

Moim zdaniem ma coś w sobie. Chyba jedyny wiersz, który tak mi został w pamięci :) Parę lat temu przeczytałem.
"Krwawy malarz"
Słychać ja łzy na ziemię spadają
Na twarzy widać cierpienie
Dłońmi utrzymać próbował
Trumne, w której miłość pochował

Od gorzkich jego łez oczy szkliste
W głowie myślli ciemne i mgliste
Na ustach jego od krzyku zsiniałych
Ostatnie okruchy słów ospałych

W mroku widać białka jego oczu
Słychać płacz i marzeń szloch
Na głowie kaptur, w rękach kosa
Szyderczy uśmiech i stopa bosa

Śmieje się z niego wytykając go palcem
śmieje się z niego nazywajac starcem
Choć w młodym on wieku staro się czuje
Obdarty z miłości krwią swą maluje
Krwią swa maluje...
Maluje krwią...

A ona śmieje się wytykając na niego
Kosę ujeła i zmieniła w martwego
Puste jego serce i pusta jego dusza
Upadł na ziemię i już się nierusza
I już sie nierusza...
Nie rusza się...

A ona...

Śmieje się z niego wytykając go palcem
Śmieje się z niego nazywając skazańcem
Choć martw jest i nic już nie czuje
On nadal swą krwią na ścianach maluje
Na ścianach maluje...
Maluje krwią...


I wracając do częstochowy. Moim zdaniem nie jest zła. Lubię rymy różnorakie ;) Jeśli się pojawi raz na jakiś czas, co w tym złego? :]
(editado)

Rymy to podstawa. Chciałbym przeczytać wiersz Słowackiego, czy kogo innego, zawierający wielokrotne :)

Zdarzyło mi się w życiu czytać wiersze białe, bo autor uznał, ze "rymowanie na siłę" osłabia treść. Niestety pomyłka, większość tych wierszy to była bardzo niska półka.

Można i właściwie bez rymów :P.

Autor- Johny Lake ;-).



Mijają lata...

Mijają lata,
mijają pokolenia,
a cel bizantyjskiego orła
niezmienny...

Ciało rozłożyć,
narody pognębić,
wrzody nadal rozpleniać.

Gotujcie się młodzi,
wzniećcie ideały!

Bo droga daleka czeka...,
już niedługo... bądźcie
cierpliwi...

znacie człowieka,
człowiek nie czeka...

tak, ale ten wiersz nie jest najlepszym przykładem, bo posiada swoisty rytm.

Zdarzyło mi się w życiu czytać wiersze białe, bo autor uznał, ze "rymowanie na siłę" osłabia treść.

Autor mial calkowitą rację. Wiersz rymowany jest dobry, o ile rym jest dopasowany do tresci. Nigdy w drugą stronę. Wiersze z rymami na siłę są bezwartosciowe.

Niestety pomyłka, większość tych wierszy to była bardzo niska półka.

A moze po prostu ich nie zrozumiales?
Najlepiej podaj autorow jakich czytales. Bo mowienie, ze wiersze biale sa z reguly kiepskie, dowodzi, ze nie czytales ich widocznie zbyt wiele...

Mnie się nie podoba. Wiersz w stylu herberta (np. przeslanie pana cogito), heroizm moralny, blabla..Nie cierpię takiej poezji :)
(editado)

Jesli chodzi o mnie, to wolę zdecydowanie wiersze biale. Ale jesli rymowane to lubię brzechwę np., proste, naturalne rymy :)

Ciekawy wątek, szczególnie że coraz mniej ludzi którzy mają wrażliwość na cokolwiek a w szczególności na poezję.

Co do tego czy wiersz musi/powinien mieć rymy - nie musi - ale jeśli już rymów nie ma to koniecznie trzeba zastosować taką stylistykę by wyraźnie odznaczyć że to nie jest proza...

Wiersz "Spadł życia diament...." wiadomo, że arcydzieło to nie jest, ale napewno nie beznadziejne.

Ciekaw jestem czy właściwie interpretuję ten tekst:

że to dedukując diament-klejnot-przedmiot szlachetny i cenny to "życia diament" to to co czyni człowieka w jego życiu szlachetnym czyli (tak po wersach): prawda, prawdomówność, dobroć, uczynność. Autor choć jest osobą wierzącą ("Boże! Dopomóż", "Że z dusz tak wielu") błądzi "Próby skręcania w ulice nadziei" i "Z rozpaczą wbieganie pod koła pomocy,".
Co do ostatniego wersu pozwolę sobie na mały żart: "zła pomnik" - czyżby autorowi pod domem ktoś wybudował kaufland, moze salon BMW albo nadajnik RM :D

pozdrawiam

Faktycznie nie czytałem wiele, nigdy nie byłem żadnym amatorem poezji, czytałem to co wpadło gdzieś tam w oczy, więc fachowcem nie jestem - to przyznaję od razu.
Natomiast co do "rozumienia" to z reguły bywały one za płytkie, albo z kolei zbyt przeintelektualizowane w stosunku do zbyt prostego przekazu, który zawierały, co dawało dość żenujący efekt - przynajmniej, jak dla mnie.
Jak ktoś ma lekkość rymowania (i nie mam na myśli tutaj Częstochowy) to poradzi sobie spokojnie.
(editado)

No i trochę w stylu Asnyka ;-).
Mnie się podoba ;-).

Mi się podoba twórczość Baczyńskiego.

A wiersz z rymami białymi moim zdaniem jest beznadziejny... Co to za sztuka zawrzeć coś w zwykłych nierymowanych wersach. Zdecydowanie piękniej jest, gdy odda się pełen sens w rymach :P
(editado)

poczekaj do WEeekendu to wierszy bedzie jeszcze wiecej:D jak sie kazdy napije:D


moze ja Cos naklepie:D

że to dedukując diament-klejnot-przedmiot szlachetny i cenny to "życia diament" to to co czyni człowieka w jego życiu szlachetnym czyli (tak po wersach): prawda, prawdomówność, dobroć, uczynność. Autor choć jest osobą wierzącą ("Boże! Dopomóż", "Że z dusz tak wielu") błądzi "Próby skręcania w ulice nadziei" i "Z rozpaczą wbieganie pod koła pomocy,".

Autor mówi, że dobrze kombinujesz :P Błądzenie jak najbardziej. Z tym, że diament oznacza po prostu kres żywota, czegoś co jest dla wielu cenne ;)


Co do ostatniego wersu pozwolę sobie na mały żart: "zła pomnik" - czyżby autorowi pod domem ktoś wybudował kaufland, moze salon BMW albo nadajnik RM :D

:D
(editado)

Chodzilo mi tylko o to, ze i bialy, i rymowany wiersz moze byc dobry :)

i tak samo w bialych jak i w rymowanych zdarzaja się wiersze plytkie albo przeintelektualizowane. po prostu bardzo malo osob potrafi pisac wiersze..

A sam piszesz coś? :)